هنگامی که فرستاده های مامون برای حرکت دادن امام رضا از مدینه به خراسان امدند حضرت برای وداع به مسجد النبی کنار قبر رسول خدا رفت و مکرر با قبر پیامبر وداع می کرد و بیرون می امد و نزد قبر بازمی گشت و هر بار صدایش به گریه بلند بود.حضرت بستگان را به دور خود جمع کردو فرمود:هم اکنون برای من گریه کنید تا من صدای گریه شما را بشنوم...سپس فرمود:من در مکه هرگز به سوی اهل بیتم باز نمی گردم.اباصلت میگوید:امام(ع)قبل از شهادت ورفتن نزد مامون فرمود:فردا من بر این فاجر وارد میشوم اگر با سر برهنه بیرون امدم با من سخن بگو که جوابت را میدهم واگر با سر پوشیده امدم با من سخن نگو!فردای ان روز شد امام به خانه مامون روانه گردید موقعی که برگشت سرش را پوشانده بود وبیرون آمد من طبق سفارش امام با او سخن نگفتم تا وارد خانه خود شد وفرمود: در را ببند. در بسته شد سپس به بستر خود خوابید و مانند مار گزیده از شدت درد به خودش می پیچید.(برگرفته از سوگنامه آل محمد).برای سلامتی مهدی صاحب الزمان صلوات.

با عرض معذرت از امام زمان (عج)
:(((
:((
خدا تنها تکیه گاه
چند حدیث مفید...
روزها نو نشده....
شکسپیر گفت...
خداوندا...
...
یا امام زمان کی میایی؟
خدایا...
ای خدای مهربون ...
گنجشک به خدا گفت:
...
سلام بر پیامبرخوبی ها...
[همه عناوین(72)][عناوین آرشیوشده]