شايعه انقطاع نسل امامت از امام رضا عليه السلام كه ساخته واقفيه بود تا آنجا پيش رفت كه به حد افترا رسيد و گفتند: چون رنگ چهره ‏امام جواد عليه السلام گندمگون است، فرزند امام رضا عليه السلام نيست و براى اين كه ‏ثابت ‏شود او فرزند امام رضا عليه السلام است ‏بايد او را نزد قيافه‏ شناسها ببريم. بدين ترتيب، باگستاخى، امام جواد عليه السلام را كه در آن وقت‏ حدود دو سال داشت. نزد قيافه ‏شناسها بردند. آنان به محض ديدن‏ امام به سجده افتادند و خطاب به كسانى كه امام را آورده بودند، گفتند: واى برشما! چگونه اين كوكب درخشان و نور منير را بر امثال ما عرضه مى‏كنيد؟! به خدا قسم، او از نسلى پاك و پاكيزه واز اصلاب طاهر و مطهر است. او از ذريه على‏ بن ابى‏ طالب صلوات الله عليه و رسول‏الله صلي الله و عليه وآله است. او را ببريد و بر اين كار خود استغفار كنيد.

دراين هنگام، امام جواد عليه السلام با فصاحتى بى‏نظير فرمود: ستايش مخصوص ‏كسى است كه ما را از نور خودش و با دست‏ خودش خلق كرد و از ميان‏ خلقش ما را برگزيد و امين خود قرار داد. اى مردم! من محمد فرزند رضا و او فرزند كاظم و او فرزند صادق و او فرزند باقر واو فرزند زين العابدين و او فرزند حسين شهيد و او فرزند على‏ابن ‏ابى ‏طالب عليهم السلام است. من پسر فاطمه سلام الله عليها و محمد صلي الله و عليه آله هستم.

آيا در نسب چون‏ منى شك كرده، بر من و پدرم افترا مى‏بنديد و مرا به قيافه‏ شناسان عرضه مى‏كنيد؟! به خدا قسم، من هم نسب شما و هم نسب ‏قيافه شناسها را از خود شما و آنها بهتر مى‏دانم. من ظاهر و باطن همه را مى‏دانم و نيز مى‏دانم چه آينده ‏اى درانتظار شما و آنها است. اين علمى است كه از خداوند قبل از خلقت آسمان و زمين‏ به ما رسيده است.

وقتى اين خبر به امام رضا عليه السلام رسيد، فرمود: مانند اين قضيه در زمان رسول خدا صلي الله و عليه وآله نيز تكرار شد. وقتى ماريه ‏قبطيه حضرت ابراهيم را به دنيا آورد، عده ‏اى به او تهمت زدند و گفتند: اين پسر به رسول الله شبيه نيست. در نهايت پيامبراكرم صلي الله و عليه وآله حضرت على عليه السلام را مامور پى‏گيرى قضيه كرده، فتنه ‏سازان را رسوا ساخت و خطاب به آنان فرمود: خدا شما دو نفر را نيامرزد. وقتى آن دو از پيامبر صلي الله و عليه وآله تقاضاى استغفار كردند، آيه 80 سوره ‏توبه نازل شد:(و ان تستغفرلهم سبعين مره فلن يغفرالله لهم) آنگاه امام رضا عليه السلام ادامه داد: سپاس خداى را كه در من و پسرم ‏اسوه‏ايي مانند پيامبر و پسرش قرار داد.